بعد از تأسیس گاوداری، مجهز نمودن آن با سه دستگاه پاستوریزه ی شیر، کودکِش یا اسکریپر اتوماتیک و دستگاه قشو الزامی بود، لذا مدیر داخلی و مالک در بحث اقتصاد مقاومتی و بومی سازی صنعت در صدد ساخت این تجهیزات در مجموعه برآمدند.

بر همین تفکر، مدیر مجتمع با گروه فنی-مهندسی مرتبط با مجتمع تحقیقات لازم و میدانی را به عمل آوردند و به این نتیجه رسیدند که مجتمع مذکور توانایی ساخت این تجهیزات را در خود دارد، ولی چون این امور همواره با هزینه های آزمون و خطا مواجه بود، کل هزینه های ساخت را مالک مجتمع پذیرفتند.

در وحله ی اول دستگاه قشو و سپس کود جمع کن یا همان اسکریپر و در نهایت دستگاه پاستوریزاتور ساخته شد؛ ناگفته نماند که طی صحبت هایی با تعدادی از اساتید دانشگاه و کمپانی های خارجی در جهت راهنمایی در امر ساخت، آنچه به ما می گفتند این بود که: «شما نمی توانید».

بالاخره دستگاه های فوق به دست توانمند نیروهای داخلی ساخته شد که این نمونه ها به طور جد از دستگاه های مشابه خارجی به مراتب بهتر و بهینه تر عمل می کنند. بالاخره دستگاه های فوق در نمایشگاه دام و طیور شیراز عرضه گردید که به دلیل وضعیت نامناسب دامداران در دولت یازدهم با استقبال خوبی همراه نبود.

پس از گذشت مدتی شرکت بذر افشان جم که متعلق به مالک مجتمع کشت و صنعت محمّدآباد اراک است، با کسب اطلاع از توانایی های گروه فنی-مهندسی مجتمع پیشنهاد ساخت دستگاه تست لوله و آبپاش های تحت فشار کشاورزی که تاکنون در ایران ساخته نشده بود را دادند.

این گروه پس از صرف هزینه و وقت زیاد موفق به ساخت این دستگاه شدند؛ شایان ذکر است که این موفقیت را می توان در مؤسسه ثبت اختراعات به عنوان یک ابتکار و حتی اختراع ثبت نمود، ولی مجدداً با موانع چشمگیری مواجه گردیدند که از پسِ برطرف کردن این صدها برنیامدند.

چهار دستگاه فوق طی مدت ۴ سال است که به طور کامل مورد استفاده قرار می گیرد و موجبات نارضایتی صاحبان را از لحاظ جوابگو نبودن، فراهم ننموده است.

امید است با بهبود وضع اقتصادی کشور و اصلاح این تفکر غلط و بی پایه و اساس برخی مسئولین که: «ما نمی توانیم»، که القای تفکری استثمارگرایانه ی استعمارگرانِ عصرِ حاضر بر اعتماد به نفس این قشر مسئولین است، این دستگاه ها به بازار عرضه گردد تا هم دامداران از آن بهره ببرند و هم از خروج ارز جلوگیری به عمل آید.