تذکر: آنچه در این مطالب از سبک های فضای سبز مطرح شد، تنها به حس زیبا شناختی آن اشاره و اصالت دارد و بار معنایی آن که طرفِ بحث بیشتر افکار است، مورد نظر نیست.

طبق تعریفی که در ویکی پدیای انگلیسی از «در» آمده این است که: ساختاری که در مسیر ورود و خروج محیطی مسدود قرار دارد و اجازه ی دسترسی به داخل و خارج آن محوطه را می دهد «درب» نامیده می شود. ساختار خارجی مشابه «در» را دروازه می گویند (Similar exterior structures to doors are called gates).

همیشه ورودی ها را به گونه ای می سازند که حاوی بار معنایی کُل باشد، به عبارت دیگر، ورودی های اماکن مهُم و تفریحی نماینده ای است از آنچه داخل آن محیط وجود دارد.

از دلایلی اصلی که باعث ساخت درب توسط انسان ها شد می توان به دلایلی همچون جلوگیری از ورود هوای گرم و سرد و از طرف دیگر، در امان ماندن انسان ها از حیوانات و حشرات موذی اشاره کرد. در زمان های قدیم ساختار درب با چیزی که امروزه می بینیم متفاوت بوده است. امروزه وجود درب بیشتر برای بحث حریم خصوصی مطرح است و انسان ها دوست دارند در فضایی زندگی کنند که از نظر روحی احساس امنیت داشته باشند و نصب درب یکی از راه های بسیار مهم می باشد.

اما آنچه در اینجا مطرح است دروازه ی ورودی منظره ای زیباست که نمادی از داخل باغ است.