قبل از هر چیز می بایست توضیح هایی را ارائه داد تا فکر خواننده در مجرای نوشته غوطه ور بماند و پیش زمینه ای از آنچه میخواند را در خود مجسم سازد، این کار مانع از دوری کردن مخاطب و غریبی با مطالب می گردد. به همین جهت در ابتدا به شرح اندک سبک های به کار رفته در فضای سبز مجتمع کشت و صنعت محمّدآباد می پردازیم تا همزمان با مشاهده ی تصاویر از تجسُم آن در افکار دور نمانید:

سبک رُستیک یا روستایی (Rustic)

روشی که در آن از عناصر طبیعی برای طراحی فضای سبز یا هر مکان دیگری استفاده شود را سبک رُستیک می گویند. در این سبک از مصالح طبیعی خام مانند شاخه، پوست، الوار و تنه درختان و کاه گل بدون واسطه در داخل فضای سبز استفاده می شود. سبک رُستیک در واقع دعوت طبیعت به منظره ی مصنوعی دلخواه است.

در طرح رُستیک که یادآور حال و هوای روستا است، باید اجازه داد تا گیاهان پُر پشت و شُل بمانند و به طور خودرو رشد کنند و گسترش یابند؛ یک فضای سبز آراسته متناسب با سبک رُستیک نیست؛ همچنین در هم بودن گیاهان (کنترل شده و انتخاب توسط طراح) الهام خاصی از زندگی روستایی را تداعی می کند. انتخاب نوع چراغ ها، هندریل ها و صندلی ها، همه و همه تابعی از اجزای طبیعی بایستی باشند تا هر چه طبیعی تر جلوه نمایند. به کار بردن دو عنصر سنگ و چوب از ویژگی های مهم در این سبک است. چیدمان در این سبک به صورت نا متقارن است و از چوب و سنگ ها به همان شکلی که در  طبیعت هستند استفاده می شود. دکوراسیون به سبک رُستیک به رنگ  قهوه ای و طیف گرمی از رنگ های  نارجی و سبز است.